TEGENWOORDIG [1]

Huisje/tuintje/baby: momenteel lig ik in de zetel met mijn 6,5 maand oude dochter die vieze beestjes in haar lijfje aan 't bestrijden is (buikgriep + oorontsteking, prachtcombo). Ik bid voor een zachte tweede helft van de winter en een lente die zich snel aandient. Als het van de voorjaarsbloemen in mijn tuin afhangt mag ze gaan komen. En ook die zomer mag er snel zijn, niet omdat mijn kind dan haar eerste verjaardag zal vieren (dat mag eigenlijk zo lang mogelijk uitgesteld worden), maar omdat deel 1 van die nakende verbouwingen dan achter de rug zal zijn en we een nieuwe keuken en vloer zullen hebben. En deftige elektriciteit met genoeg stopcontacten, dat ook. Huizen uit het interbellum waren namelijk niet voorzien op microgolfovens, babycooks, babyfoons, iphones, computers, printers en wasmachines en droogkasten die overuren draaien wegens overvloedig veel kots en kak. Ik zit ook in de laatste fase van mijn borstvoedingsavontuur, 't vat is bijna af. Ik heb langzaamaan afscheid kunnen nemen, mijn verdriet heeft dus tijd gehad om te slijten en een blogpost is in de maak.

het leven zoals het is met zieke baby

het leven zoals het is met zieke baby

ter hoogte van mijn schoonzus komt straks een gat 🔨

ter hoogte van mijn schoonzus komt straks een gat 🔨

kijk mama, een keuken!

kijk mama, een keuken!

Kijken/lezen/luisteren: de film Black Panther is een aanrader: hij doet de Afrikaanse cultuur en muziek alle eer aan, de acteurs zijn smoking hot (hello Chadwick, helle Michael) en de vrouwen zijn fierce (yeah Lupita, hell yeah Danai Gurira) en die soundtrack (bedankt Kendrick) is een oorwurm. 

Op TV is 't Temptation Island en Blind Getrouwd, maar bovenal Topdokters waar ik mij graag eens voor in de zetel zet. Op Netflix keken we onlangs Dark, The End of the Fucking World & Mindhunter uit, deel gerust ook uw aanraders.

En wat lezen betreft: ik krijg onze weekendkrant amper opengeslaan, dus verwacht zeker geen boekentips, maar op het internet las ik met plezier deze blogposts van kersverse moeder Sara en deze ontroerende oproep tot meer klagen.

Blij met: reisjes (met en zonder baby) die gepland zijn, de nieuwe huisstijl van de Lokerse Feesten (waarvoor ik mij vrijwillig inzet als persverantwoordelijke), mijn goeie punten voor Spaans en het feit dat ik daar nog altijd op zaterdagochtend voor uit mijn bed geraak, vriendinnen die verloofd zijn en onderstaand filmpje dat ik eindelijk gemonteerd kreeg.

En voor de rest: ben ik alweer meer dan 3 maand terug aan het werk, probeer ik terug aan yoga te doen (is mij welgeteld al 1 keer gelukt sinds de bevalling), vindt moeder natuur dat ik terug klaar ben voor een baby, weet ik ondertussen dat ge niet doodgaat van een ontstoken vinger, maar dat dat wel fakking veel zeer doet en dat ge ook niet doodgaat van wonen in een niet geïsoleerd huis, maar dat dat wel fakking koud is.

't zijn de kleine dingen, zoals een tafel reserveren om te brunchen met vriendinnen en dit erop aan aantreffen.

't zijn de kleine dingen, zoals een tafel reserveren om te brunchen met vriendinnen en dit erop aan aantreffen.

Deze blogpost is een poging om meer te schrijven (zoals vroeger en zoals Kelly), hopelijk volgt er dus snel een tweede TEGENWOORDIG - indien niet heb ik misschien al verbouwend mijn naasten vermoord, gelieve mij dan brieven te schrijven als ik in 't gevang terecht kom. Meer random geschrijf dus, wat meer tekst en uitleg bij wat ik op Instagram (Stories) post en ook gewoon handig als dagboek voor mezelf.